Karlijn en Marieke zijn al vanaf de kleuterklas dikke vriendinnen, maar ze hebben ook regelmatig ruzie. Het liefst lossen ze dit dan op met de poppetjes. Maar het lijkt alsof er toch iedere keer wat blijft hangen, wat blijft broeden.

Op een dag waarop er weer een incident is ontstaan, besluit de leerkracht om te werken met 'Uit de sloot ermee'. Ze gaan samen alle oude koeien uit de sloot halen, zodat ze niet meer blijven wringen en duwen, waardoor er steeds weer nieuwe problemen ontstaan. Karlijn en Marieke mogen allebei symbolen uitkiezen voor de last (de oude koeien) die ze nog van elkaar ervaren.

Om beurten mogen ze elkaar een oude koe presenteren en moeten ze elkaar vragen wat er voor nodig om de oude koe voortaan in de sloot te gaan laten. Is de oude koe voldoende gezien, is het voldoende, dan wordt daar een positief symbool voor ingezet. Zodat er op tafel ook duidelijk zichtbaar wordt dat het ook werkelijk opgelost is.Ze werken net zo lang tot geen van beide meiden meer een oude koe kan verzinnen. Alles is gezien, alles hoort erbij, is gevoeld, opgelost, en hierdoor kunnen de oude koeien voortaan in de sloot blijven. Zo kunnen Karlijn en Marieke gewoon weer fijn vriendinnen zijn. Ze spreken met elkaar af om ervoor te zorgen dat ze sneller uitspreken wat hen dwars zit, zodat er geen oude koeien meer kunnen ontstaan.