Boosheid laten waar het hoort
Aan het begin van het schooljaar wordt na een paar weken met GroepsGeluk gewerkt. Bas heeft er absoluut geen zin in, want hij baalt als een stekker in deze voor hem nieuwe klas. Hij merkt dat hij overal geïrriteerd van raakt en krijgt dan ook geen aansluiting met klasgenoten.
De poppetjes komen op tafel en Bas legt direct de pictogram van boos bij zijn poppetje neer. Zoooo dat lucht op, nu weten ze in ieder geval dat hij boos is. Wanneer iedereen zijn poppetje op tafel heeft, vraagt de leerkracht of hij iets wil delen. Hij schudt “nee” en ze gaat gelukkig direct door naar een ander groepje waar iets zichtbaar gemaakt is.
Wat delen
Wanneer hij zo het één en ander ziet gebeuren op tafel, krijgt Bas toch de behoefte om wat te delen. Hij vraagt of dat nog mag. Voor de leerkracht is het oké en direct gooit Bas het hoge woord eruit: “Ik ben boos, omdat ik met mijn beste vriend uit elkaar gehaald ben. Hij zit nu in de andere klas en daar baal ik echt enorm van.”
De leerkracht vraagt: ”Heeft je boosheid ook met deze klas te maken?” Bas denkt even na en antwoordt dan: “Nee, dat niet…. ik ben boos op degene die dit geregeld heeft. “Weet je wie het geregeld heeft?” “Nee niet echt, ik denk de school.” De leerkracht vraagt: ”Mogen deze blokken staan voor de school en mag dit schijfje staan voor wat er gebeurd is?” Bas vindt het allemaal prima.
Zeg maar hardop tegen de school: “Ik ben heel erg boos dat ik niet meer bij Frans in de klas zit.” Bas kijkt even vreemd, maar als de leerkracht knikt, herhaalt hij de woorden.
De leerkracht wacht even en vraagt: ”Wat gebeurt er met je, nu je dit zo hardop gezegd hebt?” “Dat voelt wel fijn”, het lijkt alsof ik minder boos ben.” De leerkracht vraagt aan de groep: “Wat gebeurt er met jullie?”
Annet verwoordt het gevoel van de groep en zegt: ”Ik ben blij dat hij dit laat weten, nu weet ik in ieder geval dat het niks met ons of met mij te maken heeft en ik begrijp dat het heel vervelend is voor hem.
Verschillende leerlingen knikken instemmend. Nadien legt een diamantje neer en zegt: “Ik wens dat je hier ook weer fijne vrienden gaat maken. Bas voelt zijn boosheid wegebben en legt de picto van boosheid bij de blokjes van de school.
Deel dit bericht via:
Redacteur: Désirée Farro-Joosen
Ik ben Désirée: oprichtster van GroepsGeluk en gepassioneerd over het systemisch werken in het onderwijs, en om leerkrachten en leerlingen in hun kracht te laten staan.
Gerelateerde berichten
Juf Suzan was ten einde raad. Ondanks haar inzet luisterden sommige kinderen niet als ze vroeg om...
In een klaslokaal ergens in Nederland, waar de muren gevuld waren met tekeningen en waar kinderstemmen een...
Over oprichtster Désiree:
Moeder van vier, therapeut, leerkracht en eigenaar van praktijk AllesKids&Co & GroepsGeluk.
Volg ons op
BenieuwD wat we voor jou kunnen betekenen?
Nieuwsbrief ontvangen?
GroepsGeluk in de media
GroepsGeluk verhalen uit de praktijk:
Op de hoogte blijven? Schrijf je in voor de nieuwsbrief.